സമരം

വിരഹത്തിന്റെ മണമുള്ള ചുവന്ന സന്ധ്യയില്‍ അവര്‍ കണ്ടുമുട്ടി. ..

മുത്തശ്ശി തന്റെ കാലു തടവുകയായിരുന്നു. ..
അവള്‍ തന്റെ ശരീരം അള്ളിമാന്തിക്കോണ്ടിരുന്നു. ..
അവനൊരു വിപ്ലവഗാനം മൂളിക്കൊണ്ട്‌
തന്റെ പോക്കറ്റിലെ അവസാന നാണയം വലിച്ചെറിഞ്ഞു. ..
അതു കൈക്കലാക്കി ഒരു സാദാകര്‍ഷകന്‍ 'ഗുനി'ഞ്ഞിരുന്നു. ..
സ്വാമി പ്രഭാഷണത്തിന്‌ കോപ്പുകൂട്ടി. ..
ഒടുവിലെത്തിയ ജൂബാക്കാരന്‍ അവളെക്കണ്ട്‌ ഒരു മൂലയിലൊതുങ്ങി...


"എള്ളെണ്ണ ചൊറിക്കു നല്ലതാ പെണ്ണേ"ന്ന് മുത്തശ്ശി.
"ഇതിനു മരുന്ന് ഇംഗ്ലീഷില്‍പ്പോലുമില്ല തള്ളേ"ന്നവളും.
"മന്ത്രിയോ തന്ത്രിയോ?"എന്നവനു പരിഹാസം;
ഫ്യുരിഡാനിലും നല്ലതെന്ന് കര്‍ഷകന്റെ നിശ്വാസം.


ഗേറ്റ്‌ തുറന്നു.
ഒരു പോലീസുകാരന്‍....
ജൂബാക്കാരന്‍ സല്യൂട്ടും വാങ്ങി അകത്തേക്ക്‌..
അവളൊരു തലോടലില്‍ കാര്യം സാധിച്ചു.
കര്‍ഷകന്‌ ആ നാണയം പ്രയോജനപ്പെട്ടു;
സ്വാമിജി ശൂന്യതയില്‍ നിന്നെന്തോ നല്‍കിയത്രെ..


അങ്ങനെ;

മുത്തശ്ശിയെ തുണയ്ക്കിരുത്തി അവന്‍ കൊടിപിടിച്ചു;
"സ്വര്‍ഗ്ഗകവാടത്തിന്റെ കാവല്‍ക്കാരന്‍ നീതിപാലിക്കുക!"